günün dedikodusu:))

Şu an arkadaşım benim mutfağımda ikimize yemek yapıyor. Ender hatta hiç rastlanmayan bir olay bu. Bunu hemen bir yere not etmek istedim. Tekrarı olmayabilir çünkü. Yaklaşık 8 yıldır ilk defa gerçekleşiyor bu olay. Yemeği hazırlayan hep ben olmuşumdur. O yapmak istemiş midir hatırlamıyorum. Gerçi bu kez de gönüllü değildi ama karnı açtı. Ben de yorgun olduğumu söyledim ve ilk defa "istersen sen hazırla" dedim. Ne diyeceğini şaşırdı. Durdu bakakaldı. "Evet" dedim, "sen hazırla bakalım nasıl yemek yapıyorsun". Gönülsüzce "tamam" dedi. Canı da biber ve patates kızartmak istemiş. "Ok" dedim, "biber burada, patates şurada, yağ dolapta, tava rafta". "Buyur bakalım". Soruların bu kadarla sınırlı kalacağını sanmışım, tabi ki yanılmışım. Sekiz senede mutfağa girip yemek yapmayı denemeyen, nasıl yapıldığını dahi merak etmeyen birisi nasıl yemek yapsın. Efendim tuzu ne zaman koyacakmış, yağ ne kadar koyacakmış, patatesleri bıçakla değil patates soyacağıyla doğramak istermiş, biberlerin içini temizleyecek miymiş vs. vs. Demek ki kız boşuna mutafağa girmemiş bunca zaman. Meğerse yemek yapmayı bilmiyormuş(!)

Evde annesi yemekleri yaptığı için kızına hiç bir şey öğretme gereksinimi duymamış. (Dipnot: Benim annem der ki; kızım el evine gittiğinizde beni utandırmayın. Bilmediğiniz herşeyden beni sorumlu tutacaklar, demiceklermi ki bu kıza anası hiç mi bir şey öğretmemiş. Bu sebepten ötürü bilmediğimiz yemek çeşidi yoktur, sırf anamıza laf gelmesin diye:))) Hadi diyelim anası öğretmemiş bizimki de hiç mi merak etmemiş. Ya da hiç mi yalnız kalacağını, evleneceğini veye günün birinde yemek pişirmek zorunda kalacağını düşünmemiş. Allah korusun bir gün yalnız kalsa ve dışarıdan da yemek alamasa açlıktan ölür. Ciddiyim ölür. Yani bu kadar arkadaşım var, eşim dostum var derler ya, ben hiç böylesini görmedim. Lann ne de dedikodu yaptım haa:)) Valla kimseye diyemedim de buraya yazdım. Midas'ın kulaklarına benzedi bu iş. İnşallah blog dile gelip söylemez:))

Mutfaktan kızartma kokuları gelmeye başladı bile. Hiç uğramıyorum yanına, sürpriz olsun bana istiyorum. Artık ne pişirdiyse yicem, hiç ses çıkarmıcam, hatta çok güzel olmuş eline sağlık dicem ki şevki kırılmasın, onore olsun. Bu bir başlangıç olsun. Artık bana geldiğinde bu işi onun üstüne yıkarım. Beni çağırıyor, ahanda heyecanlandım. Kimbilir mutfak yerinde mi, yağlar yerde mi, patatesler kömürde mi kimbilir?Hadi bana afiyet olsun anacımmm...