Bugün biraz da oynamak istedim...hoşuma gitti, ama başkalarının da hoşuna gitti. Nasıl başladım, anlatayım:)) Önce ortaya bir şey attım. Başkaları duyunca kulaktan kulağa gidecek, ilgilenen ilgilenmeyen herkesin ilgisini çekecek türden bir lakırdı. Amma keyifliydi. Söylerken eğlendim bir taraftan. Herkes kulak kesildi. Ne? Ne? Ne diyorsun sen? Ne zaman? vs. bunun gibi bir sürü soru..Çok güzel yahu, çok eğlenceli..Buna resmen maytap geçmek derler herhalde:))) Sürdürdüm bu oyunu, vazgeçmedim. Çünkü bu durum dalga dalga yayılacak, çığ gibi büyüyecek. Bir telefon silsilesi yaşayacağım, yazıp yazıp anlatacağım. İnanmak isteyecekler, aslında belki de gerçek olmadığını anlayacaklar. Olsun yine de hoşlarına gidecek. Yalan bile olsa ihtiyaçları var çünkü. Bazıları hafif bir korku hissedecek. İçleri ürperecek. Düşünecekler, dönüp kendilerine bakacaklar. Eğlenceya bak sen! İçlerine düşürdüğüm kurda bak sen! Kurt bütün damarlarını dolaşacak, hücrelerine kadar inecek, bir ara bedenleri tekleyecek. Ve silkinip kendilerine gelmeye çalışacaklar. Umarım gelemezler, hep bir kıpırtı, hep bir tedirginlik böyle de yaşanmaz ki:) Yaşamasınlar, bitsin bu çile, haydi gidelim eve...